Sportowcy niepełnosprawni mają długą i trudną drogę do realizacji swoich marzeń. Wielu z nich boryka się nie tylko z problemami zdrowotnymi, ale także z dostępem do miejsc  treningowych, a nawet sprzętu takiego jak odpowiednie buty, ubrania sportowe czy urządzenia pomiarowe. Renault Polska stworzyło platformę #POMAGAJRZECZOWO, aby w jednym miejscu mogli spotkać się ci, którzy pomocy potrzebują i ci, którzy chcą pomóc. Dzięki #POMAGAJRZECZOWO mogą przekazać konkretnym osobom rzeczy, których one właśnie teraz potrzebują, aby spełniać dalej swoje sportowe marzenia.

Zapraszamy sportowców niepełnosprawnych, także tych trenujących amatorsko, do zamieszczania informacji o swoich konkretnych potrzebach rzeczowych. Ogłoszenia mogą publikować również przedstawiciele klubów sportowych zrzeszających osoby niepełnosprawne.

Zapraszamy producentów i dystrybutorów sprzętu sportowego i inne firmy oraz osoby prywatne, które chcą przekazać sportowcom potrzebne im rzeczy. Wystarczy kliknąć na ikonę „Chcę pomóc” i skontaktować się z wybranym zawodnikiem lub zawodniczką.

#POMAGAJRZECZOWO umożliwia bezpośredni kontakt pomiędzy potrzebującymi a darczyńcami. Organizator akcji nie odpowiada za treść ogłoszeń, nie weryfikuje ich wiarygodności, zamieszczanych danych i nie pośredniczy w kontaktach. Infografika akcji #pomagajrzeczowo do pobrania.

Akcję #pomagajrzeczowo wspiera:

Potrzebuję:
Potrzebuję kompletu kół wyścigowych do mojego roweru, tzw. handbike'a, które umożliwią mi jak najlepsze starty w wyścigach w Polsce i na świecie, z orzełkiem na piersi. Wymarzone koła to: - 2 tylne koła 20" (axe 25mm) Rear CORIMA 40mm HBB S carbon wheel tubular for Handbike - 1 przednie koło 26" Front CORIMA 47MM HBB S carbon wheel tubular *są to tzw. szytki, więc minimalizują ryzyko defektu na drodze, a poza tym są to bardzo lekkie koła o bardzo wysokiej jakości, które posłużą mi na lata!

Moja niepełnosprawność rozpoczęła się od wypadku w górach na snowboardzie dwa lata temu. Jestem tetraplegikiem z uszkodzeniem rdzenia kręgowego na poziomie C7-TH1, tak więc mam całkowity niedowład kończyn dolnych oraz nieznaczne porażenie kończyn górnych. Po długiej rehabilitacji niemal natychmiastowo powróciłem do sportu i regularnych treningów. Zdecydowałem się na kolarstwo szosowe. Moją inspiracją był mistrz paraolimpijski Rafał Wilk, o którym usłyszałem jeszcze leżąc na szpitalnym łóżku po wypadku i który wywalczył wtedy swój 3. i 4. medal w Rio 2016.
Już pół roku po rozpoczęciu treningów na mistrzostwach Polski wywalczyłem dwukrotnie srebro, a w maju tego roku zadebiutowałem w reprezentacji Polski w zawodach Pucharu Świata w Belgii. Moim marzeniem jest wystartowanie na Igrzyskach Paraolimpijskich w Tokio 2020 oraz walka o medale największych imprez para-kolarskich na świecie.

Potrzebuję:
Najbardziej potrzebny jest nowy rower, ale to na razie marzenie. Potrzebny mi jest również sprzęt treningowy, opony, linki, odzież typowo kolarska w rozmiarze M (koszulki, rękawiczki, spodnie, kurtka), kask w rozmiarze 50 cm do 56 cm, odżywki, batoniki, żele. Jeśli znalazłby się chętny sponsor którego nie przerażałaby cena takiego roweru, chętnie w ramach współpracy będę reklamował jego markę w mediach społecznościowych, jak i na stroju sportowym.

Moje niepełnosprawność to brak lewej nogi, która została amputowaną w wyniku choroby nowotworowej. Dyscyplina sportowa, którą uprawiam, to kolarstwo ręczne, czyli handbike. Treningi zacząłem w 2017 r. W tym też roku wziąłem udział w mistrzostwach Polski, gdzie wywalczyłem 2 srebrne medale. Cel na przyszłość – awans do kadry Polski, a następnie kwalifikacja paraolimpijska. Marzenie to nowy rower i, jak wcześniej pisałem, wzięcie udziału w paraolimpiadzie. Sport daje mi zapomnieć o codziennych problemach które napotykam jako osoba niepełnosprawna. Poza sportem tworzę tez własne piosenki (rap). Moje motto to „Niepełnosprawność to motywacja”.

Potrzebuję:
Stowarzyszenie Sprawniejsi.pl. które działa na rzecz osób niepełnosprawnych, a którego jestem prezesem, usilnie poszukuje możliwości pozyskania sprzętu sportowego, który wykorzystywany byłby podczas naszych treningów. Potrzebne nam są: piłki lekarskie (3 kg, 4 kg, 5 kg, 7 kg), gumy gimnastyczne,ławka skośna, gryfy, hantle, odważniki. Ponadto chcemy rozwijać sekcję bocci i potrzebujemy do tego kolejnego zestawu bil. Prosimy o pomoc.

Od kilku lat czynnie uprawiam sport. Rzucam dyskiem i pcham kulą w pozycji siedzącej. Mam zaszczyt trenować razem z kadrą narodową niepełnosprawnych lekkoatletów i rywalizować w zawodach. Jestem wielokrotnym medalistą mistrzostw Polski. Jestem prezesem Stowarzyszenia Sprawniejsi.pl, które działa na rzecz aktywizacji osób niepełnosprawnych w regionie.
Cieszę się nie tylko z własnych osiągnięć, lecz także z wyników osiąganych przez członków stowarzyszenia. Stale szukamy możliwości pozyskania niezbędnego do treningów sprzętu.
W trosce o nasze przyszłe wyniki poszukujemy możliwości pozyskania sprzętu treningowego, tak aby spełniać marzenia i osiągać cele.

Potrzebuję:
Specjalistyczny sportowy wózek inwalidzki do parabadmintona.

Ania ma 11 lat, jest wesołą dziewczyną, która jest bardzo samodzielna. Od urodzenia porusza się na wózku inwalidzkim. Parabadminton to dyscyplina sportowa, w której może się spełniać. Trenuje od roku, kilka razy w tygodniu, a na swoim koncie ma parę osiągnięć: II miejsce w Międzynarodowym Turnieju Parabadmintona Mini Silesia CUP, III miejsce w Mikołajkowym Turnieju oraz III miejsce w Integracyjnym Turnieju Badmintona w kategorii WH1-WH2, czyli osób poruszających się na wózku inwalidzkim. Została także nowym członkiem Kadry Narodowej w parabadmintonie. Dlaczego wózek sportowy? Taki wózek jest szybszy, bardziej zwrotny, a przede wszystkim bezpieczny, kiedy trzeba wykonać jakiś gwałtowny ruch w bardziej dynamicznych akcjach podczas meczu lub podczas treningów. Marzenia na przyszłość? Parabadminton jest dyscypliną, która po raz pierwszy pojawi się na igrzyskach olimpijskich i Ania marzy o tym, że kiedyś będzie także mogła reprezentować swój kraj.

Potrzebuję:
Obciążenie olimpijskie 180kg/51,5mm + gryf 220cm/50mm Economic max 350 kg z zaciskami, profesjonalna ławka olimpijska do wyciskania leżąc dla niepełnosprawnych

Nazywam się Rafał Roch. Mam znaczny stopień niepełnosprawności i poruszam się na wózku inwalidzkim. Jestem wielokrotnym mistrzem zawodów ogólnopolskich, wiele razy zdobyłem tytuł wicemistrza Polski i mistrza Polski, zająłem 3. miejsce na mistrzostwach Europy i dwukrotnie sięgnąłem po tytuł mistrza Europy, zostałem mistrzem świata i rekordzistą juniorów w roku 2006 r. Moim największym osiągnięciem było 6. miejsce na paraolimpiadzie w Pekinie. Po tych igrzyskach nie miałem już możliwości finansowych, by kupować odżywki pomagające w budowaniu siły. Pojawiły się również problemy, gdyż nie pozwolono mi ćwiczyć na jedynej wtedy siłowni dostępnej dla mnie. Na dzień dzisiejszy przygotowuję się do mistrzostw Polski, ponieważ muszę zaczynać wszystko od początku. Stąd prośba o pomoc, gdyż moim celem jest wyjazd na paraolimpiadę do Tokio i nie tylko. Wyciskanie sztangi leżąc daje mi siłę, by nie załamywać się swoją niepełnosprawnością i stawiać sobie bardziej ambitne cele w sporcie i w życiu.

Potrzebuję:
Najbardziej potrzebuję szerokich pasów 2-3 m długości i 15-20 cm szerokości do zapięcia na rzepy do siedziska, z którego rzucam. Dodatkowo odzieży, dresów, bielizny termoaktywnej, rękawiczek rowerowych, których używam do wózka, czapki, opaski i bidonów. To sprzęt, który bardzo szybko się zużywa.

Jestem osoba z czterokończynowym niedowładem spastycznym, poruszającą się na wózku inwalidzkim. Trenuję rzuty oszczepem, dyskiem i pchnięcie kulą od 2009 r. Jestem wielokrotną mistrzynią Polski, mistrzynią Europy i wicemistrzynią świata oraz paraolimpijską w pchnięciu kulą i rzucie oszczepem. Rzuty wykonuję ze specjalnego siedziska, przywiązana pasami. To właśnie z nimi jest problem, ponieważ zużywają się co ok. 6 mies. Ciągłe zapinanie i odczepianie podczas treningów niszczy zapięcia.
Moim największym marzeniem jest zdobycie złota na mistrzostwach świata i paraolimpiadzie. Mam srebra, ale brakuje tego najważniejszego medalu. Sport pozwala mi zapomnieć o niepełnosprawności. Czuję się silna i wolna. Podczas treningu wyładowuję z siebie negatywne emocje i tak radzę sobie z trudnościami dnia codziennego. Spotykam się w szkołach z młodzieżą i pokazuję im sport niepełnosprawnych oraz trud codziennego życia z niepełnosprawnością. Chętnie dzielę się swoją wiedzą z innymi, aby pokazać, jak pozytywnie można walczyć z trudnościami.

Potrzebuję:
Buty treningowe, spodenki i koszulki na lato, kolce do startów sprinterskich (200/400m), suplementy/odżywki.

Witam, swoją przygodę ze sportem zacząłem w wakacje po pierwszej klasie technikum. Było to rekreacyjne bieganie i jazda na rowerze, a od września, czyli wraz z rozpoczęciem nauki w drugiej klasie, zacząłem regularnie biegać – bez żadnego doświadczenia – po chodnikach w swojej miejscowości. Bieganie na własną rękę od samego początku przynosiło coraz lepsze czasy i już po roku przeniosłem się do większego miasta. Zmieniłem szkołę i dołączyłem do Olimpii Poznań. Oo kilku miesiącach trenowania w tym klubie nawiązałem kontakt z trenerem, który zajmuje się sportowcami niepełnosprawnymi i razem z nim przygotowywałem się do mistrzostw Polski osób niepełnosprawnych w Białymstoku 2017. Zdobyłem tam trzy medale - dwa srebrne i jeden brązowy. Aktualnie przygotowuje się do kolejnych mistrzostw Polski, które odbędą się w Bydgoszczy. W długofalowej perspektywie czasu moim celem jest zdobycie złota paraolimpijskiego w biegach oraz wspieranie młodych adeptów tej dyscypliny sportu.
Dziękuję za pomoc i zainteresowanie.

Potrzebuję:
Tenisiści stołowi z różną niesprawnością ruchową z naszego klubu potrzebują do treningu sprzętu - okładzin (gum), które się szybko zużywają. Posiadamy 8 stołów tenisowych, w tym tylko 2 specjalnie dostosowane dla zawodników na wózkach. Potrzebujemy wymienić pozostałe 6 stołów na takie jak te 2 nowe dostosowane, na których będą mogli trenować i rozgrywać zawody zarówno pełnosprawni, jak i niepełnosprawni zawodnicy. Stare stoły natomiast przekażemy do szkół lub innych instytucji.

Szanowni Państwo, od 2004 r. prowadzę klub sportowy IKS JEZIORO Tarnobrzeg, w którym trenują w jedynej w województwie podkarpackim sekcji tenisa stołowego zawodnicy z rożną niesprawnością ruchową, m.in. poruszający się na wózkach. Jesteśmy drużynowym mistrzem Polski z 2016 i 2011 roku, wielokrotnie zdobywaliśmy medale indywidualnych mistrzostw Polski, turniejów krajowych i międzynarodowych. Dwóch naszych zawodników jest w reprezentacji Polski. Organizujemy prestiżowy, jedyny w kraju międzynarodowy XII Turniej Słowian w Tenisie Stołowym na Wózkach – Tarnobrzeg 2018, w którym uczestniczą zawodnicy z Czech, Słowacji, Serbii, Ukrainy, Litwy, Rosji, Białorusi i Polski, medaliści mistrzostw świata, mistrzostw Europy, igrzysk paraolimpijskich w Rio 2016, w Londynie 2012. Tę imprezę organizujemy już od 2007 r.

Potrzebuję:
Potrzebne są obciążenia 200 kg, które są w miarę skalibrowane, a ich waga nie odbiega od wskazanej na obciążeniu. Najlepszym wyjściem byłby zakup obciążeń ''skalibrowanych'', czyli Eleiko, ale na to nawet nie liczę, bo koszt 200 kg obciążeń tej firmy jest bardzo wysoki. Znalazłam jednak obciążenia, w których waga ma tolerancję jedynie +/- 5gram i jest to, można powiedzieć, nieduże odstępstwo od normy, a są one znacznie tańsze.

Jestem osobą z niepełnosprawnością ruchową, a moją główną chorobą jest karłowatość. Trenuję podnoszenie ciężarów od 15 lat. Trudności ze sprzętem polegają na tym, że nie mamy do treningu sprzętu, na jakim później startujemy. Przykładem są obciążenia, gdzie wszystkie starty odbywają się na sprzęcie firmy Eleiko, a tylko nieliczni zawodnicy na takim trenują. Moim największym osiągnięciem jest zajęcie 4 miejsca na paraolimpiadzie w Rio de Janeiro w 2016 r. oraz zwycięstwo w pucharze świata w 2015 r. Moje sportowe marzenia i plany to zdobycie medalu na paraolimpiadzie w Tokio w 2020 r. Sport jest dla mnie wszystkim. Daje mi radość, spełnienie i satysfakcję. Poza sportem moją pasją są zwierzęta, a w szczególności psy.
Jestem osobą otwartą, wesołą i bardzo solidną. W 2014 r. zostałam laureatką ogólnopolskiego konkursu ''Człowiek bez Barier''. Jestem mężatką, szczęśliwą posiadaczką trzech piesków, jestem też prezesem i założycielką Stowarzyszenia Sportowego ''Hałas Team''.

Potrzebuję:
Stroju startowego, stroju treningowego, okularków, czepków, butów do biegania.

Jestem niepełnosprawną intelektualnie pływaczką. Trenuję od 11 lat.
Moim największym osiągnięciem jest brązowy medal mistrzostw świata. Moim marzeniem jest medal na igrzyskach paraolimpijskich. Uprawianie sportów daje mi dużo radości :)
Oprócz tego trenuję jeszcze samoobronę (krav maga).

Potrzebuję:
Zegarek Polar v800 i licznik Polar v800

Jestem byłym olimpijczykiem z Atlanty. Moja prawa ręka jest niesprawna, nie mogę jej podnieść i tylko dłoń jest sprawna.
Trenuję lekkoatletykę i kolarstwo górskie.
Lekkoatletykę trenuje od 30 lat, a kolarstwo od 3 lat. Nie napotykam trudności, a wręcz przeciwnie. Największe sukcesy to występ na igrzyskach i medale mistrzostw Polski i Europy.
Uprawianie sportu napędza mnie do mojej działalności charytatywnej, bo bez tego bym nie dał rady. Organizuję 12-godzinny bieg charytatywny już od 7 lat i sport pomaga w organizacji tego wydarzenia.
Marzy mi się być w czołówce zawodów maratonów MTB, pomimo że niesprawna ręka przeszkadza, ale się nie poddaję i walczę.
W biegach tez rywalizuję pozytywnie ze zdrowymi zawodnikami i zdarza mi się być na podium.
Prowadzę również zajęcia ogólnorozwojowe dla mieszkańców i cieszy mnie fakt, że przychodzą i chcą ćwiczyć pod moim okiem.

Potrzebuję:
Obecnie najważniejsze dla mnie jest wymiana protezy biegowej.

Była reprezentantka Polski w siatkówkę na siedząco. Uczestniczka Mistrzostw Świata, Europy, Polski oraz wielu turniejów, nie tylko w kraju ale też poza granicami Państwa. MVP - WOMEN 2015, SIATKÓWKA NA SIEDZĄCO: 2009 Mistrzostwa Europy / 2010 Krym 5 msc. / 2011 Węgry 3 msc. / 2013 Mistrzostwa Europy 8 msc. / 2014 Mistrzostwa Świata. Przy okazji: Pasjonatka psychologii . Aktywna nie tylko sportowo, ale także społecznie. Motywatorka do zmiany życia, propagująca wiedzę społeczeństwa na temat niepełnosprawności, a zwłaszcza życia po amputacji. Założycielka pierwszej, jedynej i największej grupy ludzi po amputacji, gdzie osoby, które są świeżo po amputacji, mogą dostać wsparcie, właśnie od takich osób jak oni sami - idealnie ich rozumiejących. Uczestniczka szkoleń z pierwszej pomocy dla wielu służb m.in. Państwowej Straży Pożarnej, Policji, Wojsk i służb medycznych. Modelka i fotomodelka. Kobieta z pasjami.

Potrzebuję:
profesjonalny wózek do uprawiania koszykówki na wózkach

Jestem osobą niepełnosprawną od urodzenia. Od 14 roku życia trenuję koszykówkę na wózkach. W 2012 roku w moim mieście powstała drużyna koszykówki na wózkach "Black Dragons". Od początku jestem zawodnikiem tej drużyny. Wspólnie z kolegami i koleżankami gramy w koszykówkę, która jest bardzo pasjonującą grą zespołową. Organizujemy turnieje koszykówki i jest to dla nas również bardzo interesująca forma nie tylko rozrywki, ale również aktywnej rehabilitacji. Ja dodatkowo gram również w drużynie AKS OSW Olsztyn z kolegami, którzy dali mi szansę grania w II lidze krajowej i podniesienia swojego poziomu gry. W 2014 roku zostałem zauważony przez trenerów kardy narodowej i dostałem powołanie do kadry na Mistrzostwa Europy w Hiszpanii w Saragossie. Niestety, po mistrzostwach stan mojego zdrowia pogorszył się i musiałem przerwać na jakiś czas treningi. W obecnej chwili powróciłem do treningów i gram tak często, jak to jest tylko możliwe, Niestety, do gry potrzebuję profesjonalnego wózka.

Potrzebuję:
buty kolarskie, nr buta 43,5 SIDI Drako SRS Carbon Vernice 2016

Jestem osobą niepełnosprawną od urodzenia. Mam problemy z chodzeniem. Z powodu zaburzeń równowagi i koordynacji nie poruszam się samodzielnie, ale tylko z pomocą drugiej osoby mogę wyjść z domu. Od 9 lat trenuję kolarstwo szosowe na poziomym rowerze trójkołowym recumbent tricycle. Kocham kolarstwo i wybrałem taki właśnie rower, ponieważ na innym nie mogę jeździć. Jednak z powodów finansowych (niska renta) mam trudności z uprawieniem sportu. Mogę poszczycić się tytułem mistrza Polski w kolarstwie szosowym niepełnosprawnych EDF Tour oraz wicemistrza Paracycling World Road Cup Ostenda, Belgia w 2017. Z powodzeniem startuję w maratonach. Moje sportowe marzenie to pojechać na paraolimpiadę i zdobyć medal. Na rowerze czuję się wolny i samodzielny. Sport daje mi dużo radości oraz możliwość spotkania innych ludzi. Wspomaga rehabilitację. Na rowerze czuję się wolny i samodzielny. Uprawiam też pływanie. Oprócz sportu moją pasją jest grafika komputerowa.

Potrzebuję:
Robiony na miarę wózek do koszykówki osób niepełnosprawnych

Mam na imię Ola. Mam 28 lat, a od 22 lat poruszam się na wózku. Kiedy miałam 6 lat, wykryto u mnie naczyniaka rdzenia kręgowego. Wykryto go za późno, jak na tamte czasy, przez co doszło do uszkodzenia rdzenia kręgowego i porażenia od pasa w dół.
Moje doświadczenie z chorobą i niepełnosprawnością nauczyło mnie korzystania z życia! I nie chodzi mi tutaj o „dobrą zabawę”, tylko o wszechstronny rozwój. Dlatego cały czas pracuję nad sobą, poznaję świat, podróżuję, pracuję i uczę się nowych rzeczy. Uprawiam też sport. Jako nastolatka trenowałam koszykówkę na wózkach, co sprawiało mi wielką satysfakcję. W 2008 roku zostałam powołana do kadry Polski i reprezentowałam nasz kraj w mistrzostwach Europy juniorów.
Niestety, na pewien czas przez pogorszenie zdrowia musiałam zrezygnować ze sportu, ale od półtora roku trenuje crossfit. Doskonalę swoje ciało i motoryczność mięśni. Stan mojego zdrowia, kondycja i okoliczności sprawiły, że mogę już wrócić do gry w koszykówkę na wózkach, czego tak pragnę.

Potrzebuję:
Opony, felgi, benzyna, oleje, części samochodowe, klucz udarowy do kół, namiot otwarty na auto , autolaweta, podnośnik do auta, odzież z homologacją FIA, mata zabezpieczająca przed wyciekami oleju i płynów, manometr, szafka warsztatowa z narzędziami,

Jest MOC – ale po zwycięstwa musimy sięgnąć razem! Ponad 400 koni mechanicznych czystych emocji czeka, by wygrywać z Państwem – i dla Państwa!
Nazywam się KRZYSZTOF PIETRZYK, jestem jedynym w Polsce drifterem poruszającym się na wózku, który nie jest dla mnie żadną przeszkodą, by z sukcesami rywalizować z innymi zawodnikami w oficjalnych zawodach. Przeszkodą są natomiast koszty – każdy motorsport jest drogą pasją, paliwo, serwis, logistyka i zaplecze startowe pochłaniają masę pieniędzy, których nie jestem w stanie zapewniać całkowicie sam. Stąd moja prośba do Państwa. W zamian za wsparcie w startach oferuje prezentowanie szerokiej publiczności niesamowitej oprawy dźwiękowej dostarczanej przez potężny silnik V8 w towarzystwie efektów specjalnych generowanych przez dym z opon w efektownych poślizgach. Sport i rywalizację mam we krwi, od lat reprezentuję Polskę w koszykówkę na wózkach, Paraolimpiada (Londyn 2012), mistrzostwa Europy, świata. Wygrajmy razem - teraz drifting.

Potrzebuję:
Sprzęt: wioślarz Concept 2 (pod potrzeby kondycyjne), atlas maszyna do treningu nóg suwnica pozioma typu Hes A-16-F Suplementy: bcaa, arginina, białko, witaminy typu Orthomol tendo i preparat na stawy Orthomol artho+, preparaty aminokwasowe i wysokobiałkowe. Odzież sportowa.

Urodziłem się jako osoba niepełnosprawna, zdiagnozowano u mnie mózgowe porażenie dziecięce. Od najmłodszych lat przechodziłem intensywną rehabilitację, aby móc stanąć na nogi. Obecnie poruszam się przy pomocy kul. Dzięki dużemu wysiłkowi, jaki wkładałem w rehabilitację, zaszczepiłem w sobie chęć do ciężkiej i intensywnej pracy. Praca ta wyrobiła we mnie miłość do sportu. Siłowanie na rękę uprawiam od 2006 roku. Dla osoby niepełnosprawnej możliwość uprawiania sportu to wielka radość i szansa na sukces. Uprawianie armwrestlingu dało mi możliwość spełnienia swoich marzeń o uprawianiu jakiejkolwiek dyscypliny sportu oraz rywalizacji z najlepszymi zawodnikami w tej dyscyplinie sportu w Polsce, Europie i na świecie, również z osobami pełnosprawnymi. Obecnie trenuję 6 dni w tygodniu, po 3-4 godz. dziennie. Jestem wielokrotnym mistrzem Polski, trzykrotnym mistrzem Europy i trzykrotnym mistrzem świata. Szczegółowe informacje można uzyskać na oficjalnej stronie federacji.

Potrzebuję:
Składany kij teleskopowy, tzw. extender do wypuszczania kamieni curlingowych na lodzie oraz jedna zapasowa końcówka do kija.

Jestem po wypadku komunikacyjnym w 7. roku życia - uraz kręgosłupa, poruszam się na wózku. Lubię ruch i aktywność, kiedyś grałem przez kilka lat w koszykówkę na wózku w stołecznym klubie KSN Start Warszawa. Od lat uprawiam biegi (wyścigi) uliczne na różnych dystansach, nie większych jednak niż półmaraton. Od paru lat (2014) moją ulubioną dyscypliną jest curling – niby sport na lodzie, ale niesie za sobą tyle emocji, tyle wrażeń, że tego chłodu nawet się nie czuje.
Curling jest sportem drużynowym, dlatego nie gram sam, tylko jeszcze z kilkoma osobami tworzymy drużynę zwaną "Swingy Stones", której profil można odwiedzić na Facebooku i oczywiście polubić. Curling na wózku to dyscyplina, która w Polsce dopiero raczkuje. Jak dotąd są tylko dwie drużyny na cały kraj.
Jesteśmy młodą drużyną, dlatego też nie mamy za bardzo czym się pochwalić, na wyniki trzeba długo pracować, a do tego są potrzebne turnieje i rozgrywki, a tym samym i pieniądze.

Potrzebuję:
Buty ortopedyczne na wymiar dwie pary, gryf firmy Eleiko, obciążenia firmy Eleiko, ławeczka do wyciskania firmy Eleiko, koszulki, spodnie, kule ortopedyczne, torba podróżna, odżywki firmy Trec.

Jestem chora od urodzenia na antygrypozę, która polega na sztywności stawów, w moim przypadku tylko nóg. Od 12 lat trenuję podnoszenie ciężarów. Byłam na Paraolimpiadzie w Pekinie, Lodynie oraz w Rio de Janeiro, gdzie zdobyłam 2. miejsce. To jest mój największy sukces sportowy. Jestem również rekordzistą Polski oraz Europy. Teraz mam marzenie zdobyć najwyższy szczyt, czyli zdobyć złoty medal na Paraolimpiadzie w Tokio. Już trwają przygotowania, ale do osiągnięcia tego marzenia bardzo potrzebny jest mi profesjonalny sprzęt, czyli ławeczka do wyciskania, gryf oraz obciążenia firmy Eleiko. Trenuję 5 razy w tygodniu. Sport daje mi dużą siłę, mam konkretny cel, który chcę mimo mojej niepełnosprawności osiągnąć. Moją inną pasją prócz podnoszenia ciężarów jest kosmetyka.

Potrzebuję:
Najbardziej potrzebuję napędu E-motion do wózka inwalidzkiego. Napęd ten służy do wspomagania siły odpychania u osób z poważnymi dysfunkcjami kończyn górnych i dolnych. Urządzenie to ułatwiłoby mi dojazdy na treningi, rehabilitację, aktywność w życiu codziennym, społecznym, kulturalnym oraz samodzielne poruszanie się. Potrzebuję tez rampy do testowania bil - od 2017 r. obowiązuje nowy system testowania bil, rygorystycznie przestrzegany na ważnych zawodach krajowych i międzynarodowych.

W 2010 roku uległem poważnemu wypadkowi na nartach. Przeżyłem, ale mam uszkodzony rdzeń kręgowy w odc. szyjnym, co spowodowało, że jestem sparaliżowany czterokończynowo. 7-letnia rehabilitacja oraz uprawianie sportu (od X 2014 r.) sprawiły, że nie mam już tak dużych problemów z oddychaniem (pomimo uszkodzenia nerwów przepony). Udało mi się wypracować na tyle sprawność rąk, że samodzielnie jem, chwytam kubek czy bile do bocci. Zająłem się uprawianiem bocci – dyscypliny paraolimpijskiej, ponieważ tylko tę dyscyplinę mogę uprawiać przy mojej niepełnosprawności. Początkowe trudności z brakiem sali i sprzętu udało mi się pokonać. Boccia stała się moją pasją i nowo wyznaczoną "drogą". Dzięki ambicji i zaangażowaniu wygrałem wszystkie zawody krajowe w 2015 i 2016 r. w kat. BC4. Awansowałem do kadry narodowej. Marzę o awansie na paraolimpiadę w Tokio. Moimi pasjami oprócz bocci są: karawaning, rozrywki umysłowe, "zarażanie" innych niepełnosprawnych bakcylem aktywności w każdej możliwej formie.

Potrzebuję:
Głównie potrzebuję odżywek i odzieży oraz akcesoriów pływackich jak łapki, płetwy, rurka. Wałek do masażu. Rzeczy te nie muszą spełniać specjalnych wymagań.

Nazywam się Konrad Powroźnik i pochodzę z Krotoszyna. Jestem niesłyszącym plywakiem. Zacząłem pływać 12 lat temu, żeby usprawnić mięśnie oddechowe, które pomogły mi nauczyć się mówić i tak się zaczęło. Moja niepełnosprawność polega na tym, że mam problemy z porozumiewaniem się, chociaż mam aparaty słuchowe i mówię, a nie migam. Bardzo dużo się uczyłem, chociaż mam problemy z rozumieniem niektórych słów. Bez aparatów nic nie słyszę. W pływaniu mam mniej rozwinięte płuca i dlatego np. podczas nawrotów pod wodą jest mi trudniej niż osobom słyszącym. Brakuje mi stroju pływackiego i odżywek oraz kosmetyków do pływaków, które są drogie. Moje największe osiągnięcie to złoty medal na Mistrzostwach Świata Niesłyszących w pływaniu San Antonio 2015 USA. Moje marzenie to złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich Niesłyszących w Samsun Turcja 2017 w lipcu, na które mam powołanie. Mam nadzieję, że zdobędę medal. Pływanie powoduje, że dobrze się czuję, bo nie wyobrażam sobie robienia niczego innego.